0
0
ürkiye'nin Kürt sorununa nasıl bir çözüm önerdiği belirsizliğini koruyor. Hükümet Irak'ın toprak bütünlüğünden yana bir tavır sergiliyor ve her değişikliğe karşı olduğunu ilan ediyor. Ancak bunun gerçeklerle örtüşen hiçbir yanı yok. Ayrıca bağımsızlığı savunan Kürt yöneticileriyle görüşmekten yana olduğunu da ifade ediyor.
Bazıları, çözüm bulmak adına, dolambaçlı yollardan gidiyor ve ülkenin merkezden yönetilemeyeceğini söyleyip eyalet sistemine geçilmesini öneriyor. Diğer etkin çevreler PKK ile ilişkileri ileri sürerek, hiçbir çözüm ileri sürmeden, itiraz ediyor.
Ben sorunun çözümü için somut bir öneri sunacağım. Türkiye Kuzey Irak'ta bağımsız bir Kürt devleti kurulmasına itiraz etmemeli ve bunu vatandaşlarının uzantısı olan kimselerin bir kazanımı olduğunu kabul etmelidir. Kuzey Irak'taki yapılanmaya karşı KKTC'ne yaklaşımına benzer bir tavır sergilemelidir. Böylece vatandaşları arasında bir fark gözetmediğini ve hangi etnik kökenden gelirlerse gelsinler, hepsine aynı biçimde davrandığını göstermelidir.
Kuzey Irak'taki yapılanmayla ilişkilerimiz KKTC ile olan ilişkilerimize benzer biçimde sürdürülmelidir. Yani kimlik pasaport yerine geçmeli, iki tarafın vatandaşları serbestçe dolaşabilmelidir. Ticaret serbest olmalı, ortak bir gümrük politikası izlenmelidir. Türk parası her iki tarafta da kullanılabilmelidir.
Türkiye'nin idari yapısında herhangi bir değişikliğe gerek yoktur. Sorunu çözmek için yapılacak değişiklikler ülkemizi problemin tarafı olmaktan çıkarıp konusu haline getirir. Türkiye soruna kendisinin en önemli taraf olduğu ve çözümde, olumlu anlamda katkısının bulunması gerektiğinin bilinciyle yaklaşmalıdır.
Kürtler birlikte yaşamanın her iki taraf açısından en uygun çözüm olduğunu kabul etmelidir. Aksini düşünenlerin hatalarını anlamak için uzun süre beklemelerine gerek kalmayacaktır. Kuzey Irak'ta çözümü güç sorunlar vardır ve tek bir kaynağa, petrole dayanan bir ekonomik model getirisinden daha fazla sorun yaratacaktır. Dünya sanayi çağını aşıp bilgi çağına geçerken aşiret düzenine dayalı bir yapıyla ayakta kalmak mümkün değildir. Türkiye'nin desteği dışında bu sorunları çözmek mümkün görünmemektedir. ABD veya İsrail desteği bölgede yalnız kalmaları ve çevrenin sürekli baskılarıyla karşılaşmaları sonucunu doğurur.
Türkiye kendisini zarar görecek bir ülke olarak görmekten vazgeçmeli, tersine kendisinin kültürel, tarihi ve etnik uzantısı olan bir bölgeye karşı sorumluluk duygularıyla hareket etmelidir.
Kuzey Irak'ta demokratik bir yapının oluşturulması kaçınılmazdır ve iktidarın olduğu her yerde muhalefet vardır. Türkiye demokratik bir muhalefetin oluşumuna katkıda bulunmalıdır.
Bu sorunu çözerken Türkiye'yi değiştirmeye çalışmanın çok anlamsız olduğunu, zihniyetimizi değiştirip problem çözen konumuna geçmemizin gerektiğini düşünüyorum.
(Star, 6 Mart '07)
