0
0
Irak savaşını Vietnam faciasıyla karşılaştırmaya yönelik yeni meşgale sürüyor. Gizlilik, kısmi doğrular ve külli yalanlar Vietnam savaşında görev yapan iki Amerikan yönetiminin takip ettiği ilkelerdi ve bugün Bush yönetiminin özellikleri olarak da göze çarpıyorlar. Benzerlikler ürkütücü derecede ilginç.
Bush'un ilan ettiği 'asker sayısındaki artış' o dönemde 'çatışmaları şiddetlendirme' tabiriyle elde edilmek isteneni bugün gerçekleştirmek için kullanılıyor. Bu 'artışa' Irak ordusunun halkı için savaşma noktasında daha fazla sorumluluk alması eşlik ediyor. Vietnam ordusunun aynısını yapması için 'Vietnamlılaştırma' terimi kullanılıyordu.
Bush, Irak savaşının dördüncü yıldönümünde gösteri yapan binlerce insana yanıt olarak bir konuşma yaptı. Şunu söyledi: "Zorluklara bakıp en iyi seçeneğin dönmek olduğu sonucunu çıkarmak cazip. Bu, kısa vadede tatmin sağlar. Ama güvenliğimize dair sonuçları yıkıcı olur."
Nixon da yerel güçleri eğitecekti…
38 yıl önce, Amerika, Vietnam savaşına dair taşımış olabileceği tüm coşkuyu yitirmişti. Her yerde savaş karşıtı dev gösteriler yapılıyordu. Başkan Nixon 3 Kasım 1969'daki konuşmasında acilen çekilme taleplerine ilişkin şunları söyledi: "Bunun ilk etkisi askerlerimizin dönmesinin yaratacağı rahatlama olur. Ancak sonuçları gördükçe kaçınılmaz pişmanlık ve suçlamalar bütünlüğümüzü zedeler". Nixon ayrıca "Aceleyle çekilmek sadece Güney Vietnam için değil, ABD ve barış davası için de felaket yaratır" dedi.
ABD'nin Irak'tan çekilmeye başlamadan önce Irak'ın yerine getirmesi gereken bazı köşetaşlarına ilişkin pek çok tartışma yapılıyor. Ancak yönetim ne bu taşların neler olduğunu tanımladı ne de bunların sağlanmasının yol açacağı sonuçları. Yine de bu durum Bush'u bunları tartışmaktan alıkoymuyor. 1 Aralık 2006'ta başkan asker çekmeye 'mümkün olduğunca çabuk' başlamak istediğini söyledi. Bunun için gerekli bir unsur olarak 'Irak güvenlik güçlerinin eğitimini hızlandırmanın öneminden' bahsetti.
3 Kasım 1969'da da Nixon çekilmeye ilişkin yorumlarını açıklamıştı: "Bu karara temel oluşturacak diğer iki unsur düşman faaliyetleri ve Güney Vietnam güçlerine yönelik eğitim programlarındaki ilerleme".
Başkan Yardımcısı Cheney'in Haziran 2005'te Irak'taki 'isyanın son saatlerini' yaşadığını söylemesini unutmak zor. 2005'in ilk beş ayı boyunca her ay yaklaşık 66 Amerikan askeri ve 395 Iraklı ölmüştü. Cheney'in pembe kehanetini izleyen beş ay boyunca her ay yaklaşık 72 Amerikan askeri, 989 Iraklı öldü. Tüm savaşı yalanlar üzerine kuran bir yönetime hâlâ inanmak için gayret eden bazı Amerikalılar belki Cheney'in sözleriyle biraz teselli buldu ama bunların gerçekle ilgisi yoktu. İki yıl sonra Bush hâlâ süren 'isyanı' bastırmak için asker sayısının
'artırılmasını' kararlaştırdı.
1972'deki başkanlık seçimlerinin hemen öncesinde Vietnam yüzüden Amerikan toplumu paramparça olmuşken, Dışişleri Bakanı Kissinger 'barışın bir karış ötede' olduğunu ilan etti. Bu açıklama Nixon'ın galibiyetine yardım etmiş olabilir ama gerçekdışıydı. Son Amerikan askeri de 1975'te Vietnam'dan ayrılana kadar barış sağlanamadı.
Ocak 2007'de Bush, Irak Çalışma Grubu'nun önerilerini dikkate almamaya karar verdi; çözümü yıkıma uğrayan Irak'taki şiddeti daha da artıracak şekilde 21 bin ek asker göndermekti. Sonra asıl rakamın 30 bine yakın olduğu ortaya çıktı.
1965'te Vietnam'da 'Yuvarlanan Gökgürültüsü Operasyonu' başladı. Bu Viet Cong'a misilleme olarak Kuzey Vietnam'a yönelik büyük bir bombardımandı. Başkan Johnson operasyonu duyururken savaşı önemli ölçüde şiddetlendirmeyi planladığını kendine sakladı. Gerçeği daha sonra öğrenildi.
1969'da da Nixon görünüşte Amerikan birliklerini korumak için Kamboçya'nın bombalanmasını emretti. Bugünse Bush İran'ın Irak'taki isyanı desteklediğini 'bildiğini' ve 'bir şeyler' yapmayı planladığını söylüyor. Yine egemen bir ulus suçlanıyor ve ABD'nin vahşi gazabına uğrama tehlikesiyle karşı karşıya kalıyor.
Vietnam'daki yenilginin korkunç sonuçlarını tartışırken 1969'da Nixon "Tarihimizde bir ilk olacak bu yenilgi ABD'ye karşı güvenin tüm dünyada çökmesine yol açar" demişti. 2006'ya gelirsek, Savunma Bakanı Gates yemin ederken "Irak'taki başarısızlık ulusumuza rahat vermeyecek, inanılırlığını zayıflatacak ve onyıllar boyunca Amerikalıları tehlikeye atacak bir felaket olur" dedi.
Kongre gerekeni yapar mı?
Irak'ın Vietnam'la tam örtüşmediğini iddia edenler var ki, bu bir dereceye kadar doğru. ABD müdahale ettiğinde Vietnam'da iç savaş vardı. Oysa ABD istila edip, iç savaş başlatana kadar Irak barış içindeki egemen bir ulustu. Fakat görüldüğü gibi kaybedilmekte olan gereksiz bir savaşı sürdürme yönündeki savlar 40 yıldır değişmedi. Bu yüzden daha fazla asker ve sivil hayatını kaybetti, ABD'ye karşı nefret arttı, küresel terör
ve istikrarsızlık arttı. Burada da Irak'la Vietnam örtüşmüyor. ABD'nin bir önceki başarısız sömürge fethi girişiminde savaşın yol açacağı felaketlerin boyutu Irak'taki kadar potansiyel arz etmiyordu.
Sadece Kongre üyeleri bu felaketin sürmesini engelleyebilir. Fakat bugüne kadarki eylemlerine bakınca barışı sağlamak için gerekeni ortaya koymakta onlar da gönülsüz. Bu, Irak, ABD ve dünya için trajik bir durum. (Counterpunch, 24 Mart 2007)
(Radikal, 27 Mart 07)
