DEVRİMCİ DEĞERLERİ SÖMÜRME SEVDASINDA OLANLARIN GERÇEKLİĞİ ÜZERİNE SADECE BİR KAÇ SÖZ!

Seçim süreci, seçim sonuçları ve seçim sürecinde Kürt halkının sergilediği tavır bu değerlendirmelerimizi doğrulamıştır. Bilindiği gibi “Demokratik Güç Birliği” daha çok SHP ve DEHAP kanatları üzerinde durmuş, ama diğer “sol” reformist grupların bu “ittifak” içinde neden yer aldıkları, beklentileri, onları harekete geçiren temel ideolojik politik etkenleri üzerinde durmamış, doğrusu durma gereğini görmemiştik. Ancak anlaşılan o ki bu gruplar, mücadele değerlerimizi tasfiye planlarında üstlendikleri rolleri devam ettirme eğilimindedirler. Belki de güçleri, etkileri sınırlıdır, ama sol, devrimcilik ve sosyalizm adına bu uğursuz rolü oynadıkları için gerçeklikleri üzerinde durmak gerekir.

Yeri geldiğinde EMEP gibi partiler ve onların sözcüleri devrimcilikten, tarihsel mücadele değerlerinden söz ederler; “düzen”, devrimci mücadele”, “reformizm” gibi kavramları dillerine dolarlar. “Demokratik Güç Birliği” içinde neden yer aldıklarını ve bundan beklentilerinin ne olduğunu geniş geniş açar ve değerlendirirler. Ancak bu söz düzeyinde söylenenlerin hiç bir değeri yok. Başka bir değişle düzene yamanan, düzen içinde kendisine bir yer edinmeye çalışan, bunu yaparken yeri geldiğinde devrimci kavramları, değerleri ve simgeleri kullanmaktan çekinmeyen, İmralı teslimiyet ve ihanetinin payandası bu ve benzeri grupların gerçekliği üzerinde kısaca durmamız gerekir.

İmralı, açık ki, sadece Kürt halkının devrimci değerlerini tasfiye hareketi değil, aynı zamanda devrim, sosyalizm, sınıf mücadelesi, ulusal kurtuluş gibi kavramların içini boşaltan, genelde devrim ve sosyalizm değerlerine ideolojik ve politik bir saldırıdır. Devlet merkezli sürdürülen bir tasfiye ve bozarak dejenere etme hareketi var. Dolayısıyla İmralı merkezli tasfiyeciliği en genel anlamda sol içinde değerlendirmek, reformizm olarak tanımlamak mümkün değildir! EMEP ve diğerleri, onların bir zamanlar mangalda kül bırakmayan “sözcüleri” bu gerçekliği bilmiyorlar mı? “Devlet neden Öcalan’a İmralı’dan Kongra-Gel ve Dehap’ı yönetmesine izin veriyor” sorusunu kendilerine sorduklarına ve bunun “makul” bir yanıtını verdiklerine göre neden kendilerini bu hareket için kırmızı halı haline getiriyorlar? Bu soruya mantıklı ve makul bir yanıt vermeden söylenecek her sözün koca bir yalandan ibaret olduğu açıktır. Evet, EMEP ve diğer gruplar bile isteye, bir çok noktada İmralı çizgisiyle örtüştükleri için ve mevcut enkazdan kırıntı koparabilmek için İmralı çizgisi ile “ittifak” yapmaya can atıyorlardı, bu eğilimleri bugün de devam ediyor…

Peki hangi noktalarda örtüşüyorlar?

“Parlamenter hayaller”, “yerel iktidarda pay kapma” hesaplarından önce aralarında ideolojik ve politik ortak noktalar var. Bir kez, EMEP ve onun dayandığı gelenek, hiç bir zaman Kemalizm’den, resmi ideolojiden tam olarak kopmadı. Kürdistan ulusal kurtuluş mücadelesinin en devrimci aşamalarında bile “emekçilerin ortak mücadelesi” gerekçesi ardına gizlenerek verilmesi gereken desteği sunmadı, bugün DEHAP ile yapmaya can attığı ittifak politikasını PKK ile gerçekleştirme gereğini duymadı. Onlara göre burjuva milliyetçi bir hareketti, yüzünü kendi egemenlerine ve emperyalizme çevirmiştir ve eninde sonunda düzen içi bir çözüme yatacaktı. Eleştiri yapmak, uyarı görevi yapmak, ayrı bir şeydir, ama devrimci yönlerini etkin bir biçimde desteklemek, onun devrimci mücadelesini kendi öz mücadelesi olarak algılamak, bunun ruhsal ve politik yaklaşımı içinde olmak ayrı bir şeydir. Peki, bugün DEHAP ve onu yöneten “irade”, gerçekten düzenin dışında mı, kendi egemenlerine ve emperyalizme cepheden bir tavır mı alıyor? Hayır, bırakalım bunu pratik adımlarda, söz düzeyinde bile yapmıyor. O halde bu ittifak hareketini bu kadar süslemenin ve kitlelere başka türlü göstermenin anlamı nedir?

Bunun anlamı çok açıktır. EMEP de Kemalizm’in ağır etkileri taşıyor ve bu noktada SHP ile, İmralı eksenli DEHAP yönetimiyle örtüşen noktaları var. Dolayısıyla Kemalizm’i Kürdistan’a taşıma, yasal zemindeki mevzilerimizi tasfiye etme, devrimci ulusal kurtuluş bilinci baltalama operasyonu olan “Demokratik Güç Birliği” hareketi içinde yer almalarında şaşılacak bir yan yok. Bu konuda Evrensel Gazetesi’nin “Rojev” adlı köşenin yazarlarından Ender Imrek ideolojik olarak durduğu yeri ibret verici bir biçimde ortaya koyuyor. Anılan yazar 10 Nisan 2004 tarihli “AKP dur! NATO defol!” başlık yazısında Kemalist damarının ne denli güçlü ve sağlam olduğunu vurguluyor. Yazar, bu yazısında, Irak’ta gelişen direniş ve bunun ABD politikalarına vurduğu darbeleri özetledikten sonra, sözü, AKP hükümetinin bu gelişmeler karşısındaki tavrına değiniyor. Kuşkusuz bizim konumuz Irak, Irak’ta yaşanan gelişmeler, bunun AKP’nin tutumuna yapacağı etkiler değil. Üzerinde durmak istediğimiz esas nokta bu değerlendirmeyi yapan yazarın hangi bakış açısına sahip olduğudur! Bu konudaki bakış açısını ise yazısın sonlarında, şu satırlarda veriyor: