0
0
Son dönemde ülkede yaşanan gelişmeleri, içine girilen kritik süreci ve varolanı nasıl analiz etmeli. Evet düzen cephesinde bir dönemden buyana var olan it dalaşı cumhurbaşkanlığı seçimi tartışmaları ve sonrasında biraz daha tırmanarak devam etmekte. Belirtmeliyiz ki var olan bu atışma özde sömürgeci düzen için bir çatlak değil sadece gerçek iktidar aygıtı ordunun kükreyiş ve iktidarını yeniden her çevreye herkese ispatlama ve AKP hükümeti ile başlayan kısmi iktidar zedelenmesini yeniden kendine döndürme savaşından başkası değildir.
Bu anlamda iç politikada gerek cumhurbaşkanlığı seçimi sürecinde gerekse yakın dönemde yapılacak genel seçimden önce yapılan cumhuriyet mitingleri ile gücünün ve yapabileceklerinin bir defa daha mesajını vermiştir.
Bir taraftan ortaya atılan laik -İslamcı tartışması sonrasında cumhuriyetin temel ilkelerine yapılan sürekli vurgu ve bununla halkın toplumsal psikolojisinde devletin kendisini kutsallaştırma ve bu kutsallaştırma üzerinden de iktidarını daha da güçlendirme amacında olan ordunun bu anlamda başarı kazandığını her gün günlük yaşamda yaşadıklarımızda, tanık olduğumuz onca sohbette tartışmada görmekteyiz.TC cephesinde yaşananların bir yönü buyken diğer yönü ve esası oluşturansa seksen yılı aşkın cumhuriyet tarihinde Kürt inkarına dayanan politikalarının güney Kürdistanda ki gelişmeler sonrasında sarsıldığı yada sarsılacağı gerçekliğiydi.Daha önce sıkça belirttiğimiz gibi TC Kürt sorununda artık temel hedef olarak güney Kürdistanda ki oluşumu görmektedir.Burada ki gelişmelerin Türkiye Kürdistanına yansımaları hesaplanmış ve tehlikenin 80 yıllık inkarcı imhacı cumhuriyet ideolojisinin tükenişine yol açacağı görülmüştür.Bu bağlamda bir şekilde ABD himayesinde olan Güney Kürdistandaki gelişmelere müdahale yöntemleri üzerine uzunca kafa yorulmuş ve bir çok kontra yöntemden bürokratik-politik yönteme kadar Osmanlıdan kalma her türlü oyuna başvurulmuş ancak istenen elde edilememiştir.Tabi bunda bölgedeki çıkarları doğrultusunda ABDnin onayını alamamış olması temel nedendir. Yani o günden bu güne bir şekilde dillerde olan operasyon ihtimali kükreyen kedi misali Türk devletinin duruşunun bir ifadesi olmuştur.
İmralı çevresinden de bu süreçte alınan birçok kritik karar var.Yine liberal -teslimiyetçi yasal partinin seçime dönük aldığı kararlar başkanlarının, milletvekili adaylarının, söyledikleri ve duruşları da bir çok iç tutarsızlık taşımakta; son derece ilginç ve değerlendirmeye tabi tutulmak durumunda.Uzun süre önce nisan-mayıs aylarında tekrar savaşabileceklerinin sinyalini veren İmralı partisi söylediğini yaptı evet Kürdistanda yine silahlar patlamakta ölümse eli sırtında dağlardan kentlere kadar her durağa uğramakta.Tabi bu çatışma sürecinin; düzene kafa tutma düzenden kopma bağımsızlığı hedef alma sömürgeciliği ret anlayışına sahip ideolojik-politik bir duruştan yoksun olduğunu belirtmeliyiz.Yine çatışma kararının alınış tarihinin, gerillanın savaşma yönteminin üzerine birkaç söz söyleme bu süreci farklı bir yerden görme ve sorgulama da önemli.Çünkü İmralı teslimiyetinden sonra söylenenlerin yapılanların bir taktik olduğu ve bağımsızlığın hala esas alındığını düşünen bir çok Kürt yurtseveri bugün yaşanan bu çatışma ortamına en saf yurtsever duyguları ile büyük misyon biçmekteler.
Ancak sorulması cevaplanması gereken onca soruda orta yerde durmakta.Sorulması gereken temel sorulardan biri alınan savaş kararının TC nin güneyle ilgili sapıkça fikirlerinin ve yaklaşımlarının açıkça ifade edilmeye başlandığı bir dönemde olması bizce ilginç bir tesadüf den ibaret değildir.Şöyle düşünün düzen cephesinde yapılan her eylem sonun da ekranlarda gazete manşetlerinde faşist-ırkçı söylemler ağzı salyalı generallerin, sömürgeci kalemlerin söyledikleri yazdıkları ortada.Gerçekleştirilen her eylem sonrası güneye müdahalenin psiko-politik altyapısı ve müdahalenin zemini oluşturulmaya çalışılıyor.PKK güçlerinin güneyden sınıra girdiği ve bunun önüne geçmenin yegane yönteminin Güney Kürdistana girmek olduğu anlatılıp duruluyor ve Türkiye toplumu yine uluslar arası kamuoyu bu şekilde ikna ediliyor.TC nin bu hamleyi yapabilmesi için ABD onayını alması gerektiğini daha öncede vurguladık.ABD buna izin verirmi vermez mi ne karşılığında verir bunlar başka bir yazıda kaleme alınması gereken olgular.
İmralı cephesinde cevap verilmesi gereken sorularsa ortada, silahlı mücadele nin tıkandığını çözüm olmadığını demokratik- barışçıl yöntemlerin esas alınması gerektiğini sıkça döne-döne tekrarlamışlardı.Hatta bu programın ideolojik alt yapısı demokratik-Konfederalizm sıkça yüzyılın kurtuluş ideolojisi olarak yurtsever çevrelere anlatıldı.Bu gerçekler bilinirken güneyde ki onca ulusal boyutlu kazanılan mevziler varken bir anda tekrar silaha sarılmak neyin nesi bu silahların patlaması hangi programa uyuyor.Cumhurbaşkanlığı seçimleri dönemine gelmesi tesadüf mü yine seçim
öncesi ki -yasal teslimiyetçi partinin- kendini bu kadar parlamentarizme bulaştırdığı nerdeyse kurtuluşu mecliste gördüğü bir dönemde bu patlayan silahlar neyin nesi.Her şey bir tarafa bu savaşın ne kadar sürdürülmesi düşünülüyor bu savaşın stratejik hedefi nedir konfederalizm mi?Eğer cevap buysa bir çok iç tutarsızlık yok mu? cevaplanması gereken onca şey var.Anlattıkları konfederalizmle silahlı mücadele nasıl yan yana konulabiliyor.
Yine yürütülen savaşta gerilla-halk ilişkisi içinde cevaplanacak şeyler var.Devrimci halk savaşımında temel öğe halka bilinç taşımaktır bu gün olansa nerdeyse halk la gerilla temasının sıfır olduğu gerçeğidir.Bir savaş yada daha doğru ifade ile bir çatışma ortamı var ve gerilla sadece yok etme işlevini görüyor bu noktanın da görülmesi değerlendirilmesi gerektiği düşüncesindeyiz.
Kısaca gelişmelerden çıkarılması gereken temel sonuçları şöyle sıralayabiliriz
1_Cumhur başkanlığı seçimleri tartışmaları sürecinde olanlardan; Ordunun gerçek iktidar odağı olduğu bir kez daha ispatlamıştır.
2_Cumhuriyetin temel ilkelerine sıkça yapılan vurgu ve vatanın bölünmez bütünlüğü vurgusu ile sömürgecilik siyasetlerinden tek adım geriye atmayacaklarını bir kez daha ispatlamışlardır.
3_İmralı partisi aldığı savaş kararı ile kendi teslimiyetçi programı ile çelişmektedir.Alınan bu savaş kararı ve gerilla savaşı yöntemi halka bilinç taşıma düzenden kopma bağımsızlık hedefli değildir.Yarattığı sonuç gün gibi ortadır güneye müdahalenin zemini oluşturulmuştur.Türkiye'nin iç siyasetinde ise ordunun istediği gibi AKP hükümetinin zayıflamasında etkili olmuştur.her asker cenazesinde ırkçı şoven duruşlar ve AKP protestoları bunun somut göstergesidir.
4_Kuzey Kürdistanda sınır bölgelerinde OHAL'i aratmayan yasaların çıkması ilginçtir.Dersimde çatışmalar daha üst düzeydeyken sınır illerinin seçilmesi görülmesi gereken üstünde düşünülmesi gereken bir başka gerçek.Yapılması düşünülen Güneye müdahalenin bir başka alt yapısı olarak görülmeli.
5_Seçim sonrası ve güneydeki gelişmelerle ilintili olarak İmralı partisinin bir kez daha barış ilan etmesi mümkün.Bu savaşın öyle uzun soluklu ve devrimci bir programa sahip olmadığı görülmeli
6_İmralı partisinde bunlar olurken.Adının, programının, eş başkanlarının İmralı dan belirlendiği yasal partinin seçimlere biçtiği misyon, seçim sloganının alınan savaş kararı ile çeliştiğini her orta düzeyde politika içinde olan görür.Ortada olan bir çelişki değil aslında genel duruşun yasal alana yansımasıdır.Seçimlerle, seçimlere biçilen misyonla özgürlük hareketi tamamen düzene bağlanmak istenmektedir.Bunun böyle anlaşılması değerlendirilmesi gerektiği düşüncesindeyiz.Zaten DTP'nin seçim sloganından, adaylarının sınıfsal kimliğinden bu gerçeği görmek zor bir iş olmasa gerek.
Evet her şey görmek isteyen için orta yerde duruyor.Olanı görmek görmeyen gözlere duymayan kulaklara anlatmak önemli.Bir an önce Kürdistan da devrimci bir programa sahip bir yapılanmanın zorunluluğu ortada bu bağlamda namuslu insanlarımızın üzerlerinde ki tarihsel görevin farkında olmaları ve devrimci bir alternatif geliştirmeleri temel görev olarak karşımızda duruyor.
UMUT WELAT
